شمیم نرجسیه (س) رودان

خدایا مرا ببخش…

 مثل درخت کرت …

درخت کرت در مناطق جنوبی و شمالی که هوا مرطوب هست رشد میکند .

یک ویژگی خاصی این درخت دارد.در شب برگهایش را باز  و با تمام توان رطوبت هوا را دریافت و ذخیره می کند.

در روز برگهایش  را میبندد تا آنچه در شب به دست آورده از دست ندهد.

این دریافت و مقاومت سبب می شود تا در شرایط بحرانی کمبود آب بتواند روی پای خود بایستد و به رشد و بالندگی خود ادامه دهد. علاوه برآن سایه خوبی هم ایجاد میکند.

در چند سال بحران آب در هرمزگان،وقتی از شهر خارج میشوی به سمت جاده رودان ،منظره زیبایی از مقاومت این درختان،انسان را به وجد

می آورد.

مقاومت در برابر سختی‌ها، استفاده بهینه از امکانات موجود،نشان دادن ظاهری با نشاط و آراسته از درسهای درخت کرت است.

بعضی انسانها هم شبیه این درخت زیبا عمل می کنند.

شبها با عشق قلب خود را آماده دریافت رحمت الهی می کنند و با نماز و تلاوت قرآن برای خودشان انرژی ذخیره می کنند.

در طول روز مراقبت می کنند تا آنچه در شب به دست آوردند با گناه و …،از دست ندهند .

این دریافت معنویت در شب و مقاومت در روز ،آن ها را رشد میدهد.

ظاهری مقاوم با نشاط،محکم و سایه سری برای دیگران

پس میشود با دستان خالی هم کاری کرد فقط باید دست ها را به درگاه بی‌نیاز، باز باز کنیم تا هرآنچه از رحمت خود میداند شامل حالمان بشود و آنچه به دست آوردیم را به راحتی از دست ندهیم .

الهی و ربی من لی غیرک

این درس طبیعت ،روایتی از امام کاظم علیه السلام را در ذهن تداعی می کند که به درخواست هارون الرشید از ایشان بیان کردند :

روزی هارون الرشید (لعنه اللَّه علیه) به امام کاظم(ع) نوشت : مرا با پندی مختصر موعظه کن ، امام کاظم(ع) در پاسخ وی نوشت : ما من شی ء تراه عینک إلّا وفیه موعظه . هیچ چیز نیست که چشمانت آن را می بیند ، جز آن که در آن پند و اندرزی است .